خدایا...

جاده بزرگ است

من رهگذر غریبم و از فاصله های دور این جاده بی انتهامی آیم تنها به امید رسیدن به تو...

وانگار ته دلم احساس غربت ندارم چرا که تودر این کلبه تنهایی جای داری وبرایم آشنا تراز هر آشنایی وتنها یادت مرهم تمام دردهاست

از تو می خواهم در کوره عشقت قلب مرا نیز جلا دهی وبا نور معرفتت آشنا کنی...

وباز ازتومیخواهم به چشمانم نوری عنایت کنی تانزد هر کور سوئی جان نسپارد...

خدایا میدانم تکراراست اما...

من اگر بدکنم ترا بنده خوب بسیار است اما اگر تو مدارا نکنی مرا خدای دیگر کجاست؟

ای انیس تنهایان مونسم باش                           وای پناه بی پناهان پناهگاهم باش

پس ای پروردگار عالمیان...

مرا یاری ده که جزتوبه هیچ نیندیشم وجز توآرزو نکنم که آن آرزو هوس است  

                                                        وبس